Vakantie op Tirol Camp Leutasch - Reisdag 1

De eerste dag, inpakken van de caravan.

Zoals gebruikelijk zijn de dagen vooraf aan de vakantie al zeer stresvol, er moet nog van alles geregeld worden en de benodigde vakantiekleding aangeschaft worden. De T-shirts van afgelopen jaar voldoen niet meer dus er moeten nieuwe komen. De gasflessen moeten bijgevuld worden en de caravan heeft een grondige wasbeurt nodig. Ik weet niet wat ze in de caravanstalling doen maar volgens mij woed daar het gehele jaar een zandstorm.

Vrijdagmorgen vroeg op, Petula moest eerst nog even naar de kapper om wat puntjes ta laten afknippen, de kapster had donderdag geknipt zonder bril.
Na het knippen nog even langs de bloemenzaak voor een bosje bloemen voor ma en naar de Jumbo voor twee volle boodschappentassen.
Thuis gekomen de fietsen achterop de caravan gebonden en de laatste spulletjes ingepakt. Om twee uur in de auto om te vertrekken, navigatie aan, blijkt het adres van de camping onvindbaar voor TomTom, heb ik dus niet de juiste kaarten geinstalleerd. Nog even WestEuropa downloaden (6gb) 20 minuten vertaging...

Om half drie eindelijk op pad, aan het eind van de straat zegt Petula "schat, ik voel geen wind", ik, 1 bil omhoog en probeer, maar lukt niet. Bedoeld ze dus dat de ventilatie/airco het niet doet. Deze had namelijk op woensdag voor de vakantie besloten om ermee op te houden. Ik heb donderdag nog de ventilatiemotor gedemonteerd, schoongemaakt en gesmeerd en toen deed hij het weer... Nu dus weer niet, dat wordt dus ouderwets met de ARKO op vakantie. 

Tom had een route gepland met zo min mogelijk files, deze ging via Nijmegen, Venlo en liep voorspoedig. Onderweg nog een stop om iets te eten en heb ik geprobeerd de ventilatie weer gangbaar te maken door het handschoenenkastje te demonteren (op die manier kun je bij de ventilator en met je hand de schoepen bewegen) maar helaas, hij is overleden. Handschoenenkastje reist verder op de achterbank mee.

Om 1800 uur werd het wel eens tijd om een overnachting op te zoeken, via Tom heeft Petula een aantal campings gebeld en na vier pogingen was er een die nog een plaatsje vrij had, in het plaatsje Bruck, wie heeft daar nou nog nooit van gehoord? De route naar onze overnachtingsplaats ging door een mooi glooiend gebied met veel korenvelden en windmolens via diverse haarspeldbochten en een aardige afdaling naar Camping "Hetzingen" in Bruck. Het laatste stukje leek wel Oostenrijk.

Het inschrijven verliep vlot, gelukkig had Petula haar portemonnee met ID bij zich, ik niet, die zat nog in mijn jas....... thuis aan de kapstok. Ik heb zoiets eerder gehoord over iemand die zijn portemonnee was vergeten!? Omdat hier ook de Visakaart in zit waarmee de vakantie gefinancieerd moet worden en mijn rijbewijs ga ik maar vragen of de kinderen deze aangetekend kunnen opsturen. 

We kregen een rustig plekje, nr. 525 bovenaan een pad tussen nog wat Nederlanders, caravan op zijn plek, afkoppelen, pootjes uit en op naar het restaurant, ze zullen toch wel een Wiener hebben? Het campingrestaurant leek zo op het eerste gezicht druk bezet, het buitenterras zat vol met longpatientjes die met een sigaret hun misschien laatste avondmaal aan het verorberen waren. Binnen was het rustig en de lucht een stuk zuiverder. De menukaart voorzag ook in de Wiener schnitsel, doe maar 2x, das ist einfach. Toen we voldaan waren eerst maar eens het vet van onze huid verwijderen, van zo'n dag in een auto zonder airco ga je behoorlijk glimmen. De douches werkten dmv muntjes en ouderwetse Duitse gasmeters met een draaiknop en waren gelukkig lekker warm.
Voor de caravan nog even een koffie gedronken en om 2300 uur onder de wol.
Welterusten.