Naar een meer en nog een meer

Gisteren hadden we meren dag, we hebben 1 dag gefietst, 1 dag berg gewandeld en nu is het tijd voor ontspanning aan een meer, eigenlijk heet een meer in Oostenrijk een See.

Op de kaart hadden we al een paar meertjes uitgezocht, als eerste naar de Möserersee, coördinaten ingetoetst en gaan, via Seefeld bergop, links, rechts enz, gaan we wel goed, de weg liep dood bij een paar villa's.

Nieuwe coördinaten ingevoerd, en ja, bordjes met Wildmosersee dus we gaan goed. Jammer weg liep dood, krijg de scheisse, dan maar naar de Lottensee, deze lag een paar kilometer verder. 

Gelukkig bestond het meertje nog, Petula had het op Google opgezocht en het zijn meertjes die onvoorspelbaar kunnen verschijnen en verdwijnen, heeft iets met ondergrondse bronnen te maken. Als je het precies wilt weten moet je maar even Googelen.

Net een kleine onderbreking in het schrijven, René Sijmons (een vriend van ons met vrouw en dochter) die 3 weken op ons huisje past op de plas had problemen met de sloep, deze wilde niet meer starten terwijl ze voor anker op de voorplas lagen.

Ik heb 8 contactpersonen op de plas gebeld maar iemand in de buurt om te helpen, de een op vakantie, de ander voicemail, het is vrijdag en dan is het kaartavond in het clubhuis en is niemand beschikbaar.

Gelukkig heeft René een bootje met twee dames kunnen aanhouden en deze hebben hun terug gesleept.

Het zit niet mee dit jaar, wij problemen met de auto, René met de sloep, ik hoop dat hij het kan vinden en dat er voor de rest niets meer fout gaat en ze verder kunnen genieten.

Rondom de Lottensee heb je niet echt vlakke grasvelden om te zitten, we hebben een zo'n vlak mogelijk stukje gezocht, paar stukken hout onder de voorpoten van de stoelen en het ging prima.

Het water was kraakhelder en de temperatuur een beetje tussen Reinthalersee en Achensee in, de bodem klei met planten. Alleen jammer dat hier iedere Oostenrijker en Duitser zijn hond mee neemt, niet zo erg maar die beesten maken zo'n rotherrie, abschiessen.....

S' avonds was het nog lekker buiten voor Oostenrijkse begrippen dus we hebben nog tot 23:00 uur buiten gezeten.

Toen was het bedtijd

Vandaag (vrijdag) een beetje gelummeld, Petula had niet zo'n zin om iets te gaan doen, ik daarentegen wilde route 536 gaan proberen, je weet wel dat is het stuk dat we afgelopen keer maar voor een deel hebben gedaan, zo gezegd zo gedaan..... Het eerste stuk bergop ging goed, gewoon tandwieltje hoger en trappen tot je boven bent, een aantal bordjes gevolgd en toen waren de bordjes op? Spoor bijster, een stukje door Weidach gefietst en hier route 537 opgepikt richting camping en daar voorbij richting Mittelwald, dit ligt begafwaarts richting Garmisch. Ik had op de kaart gezien dat hier ook twee meertjes lagen, de Lautersee en de Ferchensee, na eerst een leuk stukje naar beneden gereden te hebben ging de weg weer flink omhoog, ondertussen was ik ook weer in Duitsland.

Je zit je dan het apezuur te trappen op je normale MTB en wordt je steeds ingehaald door fluitende tieners en 70 plussers op e-bikes. Maar ik ben lekker ook boven gekomen.

Bij de Lautersee mijn banaan gegeten en een stuk om het meer gefietst, deze meren zijn niet met je eigen auto bereikbaar, alleen met een pendelbus of lopend/fietsend. Ook hier niet echt ligweides waar je lekker kan zitten maar kleine plekjes in de berm. Er stonden wel hier en daar blokhutjes waar je kon wisselen tussen je droge en je natte pak.

Nog een stuk 12.5% helling richting Ferchensee gevolgd. Ook dit is een mooi meer met zwemmogelijkheden, ik was een beetje uitgedroogd en heb hier bij een klein kioskje een lekkere Radler genomen en van het uitzicht genoten.

De weg naar huis verliep vlotter dan ik had gedacht, het viel me op dat ik bijna geen verkeer ben tegengekomen, was lekker rustig fietsen zo.

Op de camping was ondertussen ook mijn ventilator aangekomen, ik had hier vanmorgen nog over naar het bedrijf gebeld omdat op hun website stond dat hij eergisteren was afgeleverd maar ik hier nog niets had ontvangen, was een foutje en ik kreeg hem vandaag.

De ventilator is ondertussen weer ingebouwd (hij was trouwens beschadigd aangeleverd, maar dit heeft geen invloed op de werking gelukkig) en we hebben tot nu toe weer heerlijke koele lucht in de auto.

Ook mijn rijbewijs is vanmorgen gearriveerd, kan ik tenminste weer rijden.

Genoeg voor Heute.